Laatst hoorde ik op het RTL ontbijtnieuws dat president Donald Trump iets wil doen aan de medicijnverslaving in Amerika. In Amerika is voor vrijwel elk kwaaltje een medicijn om de symptomen te onderdrukken. Deze medicijnen worden erg makkelijk en erg veel uitgeschreven, ondanks de verslavende werking. Veel mensen komen hierdoor van de regen in de drup, want ook als ze het medicijn niet meer op recept kunnen krijgen zoeken ze een manier om hun ‘high’ te krijgen. Zo vallen veel mensen van verslaving van voorgeschreven medicijnen naar verslaving van verboden drugs zoals cocaïne en heroïne.
Heel mooi dat meneer Trump dit probleem wil aanpakken. Hoewel er nog geen geld voor is vrijgemaakt, werd er tijdens het nieuws gesproken over investeringen in niet verslavende medicijnen. En dan komen bij mij de vraagtekens?????????
Want waarom investeren in nieuwe medicijnen en niet in het bestrijden van de oorzaken van ziektes en kwalen? Bovendien hebben we zoveel natuurlijke middelen om ons heen, waar geen onderzoek naar gedaan wordt, die ons waarschijnlijk een heel eind op weg kunnen helpen naar een gezonder bestaan. Dit is natuurlijk niet politiek en economisch verantwoord, want in de medicijnhandel gaan miljarden om. Dus in dat opzicht is investeren in nieuwe medicijnen en mensen in principe ziek laten, de meest logische keuze. Maar als er met z’n allen alleen gekeken wordt naar de symptoombestrijding, hoe kom je dan van je ziekte af? Waarom investeren we niet in onderzoek naar de oorzaken van ziektes en gaan we de strijd aan met die oorzaken?
En zo raken we steeds verder verwijderd van het punt waar de geneeskunde ooit begon. Hippocrates (460-370 voor Chr.) wordt gezien als de grondlegger van de westerse geneeskunde. Hij was de eerste arts die ziektes niet beschouwde als iets bovennatuurlijks zoals een straf van de goden,
maar vertelde dat de patiënt zelf deels verantwoordelijk was voor zijn ziekte en zijn eigen genezingsproces. Hierbij werd niet alleen gekeken naar de lichamelijk gezondheid van de patiënt, maar ook naar de geestelijke gezondheid. De persoonlijkheid van de patiënt (in mijn praktijk het temperament*), zijn levensstijl, maar ook zijn leefomgeving speelden een belangrijke rol. De natuurgeneeskunde houdt nog steeds rekening met deze componenten. De basis die Hippocrates toen legde, wordt nog steeds gezien als de basis in de natuurgeneeskunde. Ook ik probeer via deze principes een pad uit te stippelen voor een gezond leven voor mijn cliënten.
Hoe anders is dit tegenwoordig in de reguliere geneeskunde? We lijken, tenminste hier in Nederland, steeds minder rekening te houden met psychische klachten. Als het psychisch is, bestaat het vaak niet, tenzij het al heel ernstig is. En ook in Nederland worden vooral symptomen bestreden, zonder de oorzaken ervan te achterhalen. Gelukkig is het allemaal niet zo zwart-wit. Ook in de reguliere geneeskunde wordt steeds meer verder gezocht en verder gekeken. Maar we zijn al zoveel jaren doorgeslagen in het bestrijden van symptomen, dat verder kijken nog in de kinderschoenen staat. Om een voorbeeld te noemen, hoe weinig is er bekend van de invloed van voeding op lichamelijke en geestelijke gezondheid? Tot op zekere hoogte worden mensen hierin voorgelicht, maar als ik dan zie wat voor voeding in het ziekenhuis wordt gegeven aan patiënten en wat sommige aanbevelingen zijn, dan vraag ik me af waar we in godsnaam mee bezig zijn. Zo werd mijn moeder voor haar darmoperatie aanbevolen om (o.a.) snoep, snacks en frisdrank te nemen om aan te sterken voor de operatie. Slechte suikers en transvetten die mineralen en vitaminen roven uit je lichaam, vlak voor een operatie waar je lichaam toch optimaal moet kunnen presteren om het te ondergaan en te kunnen herstellen!
Om terug te komen op hoe dit verhaal begon: investeren in nieuwe, niet verslavende medicijnen. Kunnen we niet gaan investeren in onderzoek naar middelen uit de natuur? De homeopathie doet dit al jaren, maar wordt steeds meer beperkt omdat het ‘niet wetenschappelijk bewezen is’. Maar wat betekent wetenschappelijk bewezen nu eigenlijk? Is dat niet meer dan een project waar tijd, moeite en geld in gestoken wordt om de effecten goed te onderzoeken? Nou, dan steken we daar toch onze tijd, moeite en geld in? Naar mijn mening zijn we inmiddels zo gefocust op wetenschappelijk onderzoek, dat we niet meer durven te vertrouwen op onze eigen intuïtie. Ik ben van mening dat er drastisch dingen moeten veranderen, zodat de natuurlijke geneeskunde en de reguliere geneeskunde nader tot elkaar komen. Hoe fantastisch zou het zijn als we het beste van beide werelden konden combineren, zonder ons druk te hoeven maken om geld en concurrentie. Volgens mij hebben beide kanten een sterke kern van waarheid en kunnen ze elkaar het beste aanvullen om voor u en ik het beste te kunnen bieden. In de woorden van Hippocrates: ‘Behandel de zieke en niet de ziekte.’
*Benieuwd naar jou temperament? Doe hier de test temperamententest.
